Ik heb al een paar aandeelhoudersovereenkomsten afgesloten. In de zakenwereld vinden we dat heel normaal: je legt vast wie wat inbrengt, hoe beslissingen worden genomen, hoe je met conflicten omgaat en wat er gebeurt als iemand uitstapt. Het klinkt misschien zakelijk, maar in de praktijk geeft het vooral rust en helderheid.
En toch… in mijn relatie liet ik dat jarenlang volledig aan het toeval over. Terwijl een relatie minstens even complex – en vaak nog emotioneler – is dan een bedrijf. Je bouwt samen een leven op, met liefde, dromen, maar ook met tijd, huishoudelijk werk en geld. Waarom zouden we dáár geen afspraken over maken?
Wat breng jij in?
In business is de inbreng duidelijk: kapitaal, kennis of tijd.
In een relatie is dat vaak minder uitgesproken, maar minstens zo belangrijk. Wie neemt het grootste deel van het huishouden op? Wie draagt financieel meer bij? Hoe verdelen we onze tijd en energie? Door die inbreng bespreekbaar te maken, ontstaat waardering in plaats van vanzelfsprekendheid.
Hoe nemen we beslissingen?
Bedrijven hebben duidelijke structuren: meerderheid, consensus, vetorecht.
In relaties doen we vaak alsof beslissingen vanzelf gaan. Maar hoe kies je samen over grote thema’s: vakanties, geld, intimiteit of familie? Een relatieovereenkomst kan helpen door vast te leggen hoe je beslist. Soms zoeken we consensus, soms laten we één van ons leiden, soms nemen we bewust de tijd voor reflectie. Het geeft houvast, ook als emoties hoog oplopen.
)
Waarden, liefde en openheid
Een bedrijf heeft een missie en visie. In een relatie kan dat net zo waardevol zijn: welke waarden sturen ons? Vrijheid, trouw, avontuur, veiligheid, intimiteit?
En hoe tonen we liefde? Door samen tijd te maken, elkaar fysiek nabij te zijn, elkaars dromen te steunen?
Soms hoort daar ook een gesprek bij over openheid. In een aandeelhoudersovereenkomst maak je afspraken over de komst van nieuwe aandeelhouders. In een relatie kan dat betekenen: blijven we monogaam, of staan we open voor anderen, zoals beschreven in Open Monogamie? Door het uit te spreken, vermijd je dat verlangen een stille bron van spanning wordt.
Wat als het moeilijk gaat – of stopt?
Geen enkel bedrijf begint met de gedachte dat het ooit eindigt, maar toch staan er in een aandeelhoudersovereenkomst afspraken over een exit.
In een relatie kan je daar een zachte variant van maken: hoe spreken we met elkaar als het moeilijk gaat? Hoe zorgen we dat we elkaar blijven respecteren, ook in lastige tijden? En mocht het ooit zover komen dat we besluiten uit elkaar te gaan, hoe willen we ons dan naar elkaar toe en naar onze kinderen gedragen? Niet om alles dicht te timmeren, maar om te garanderen dat zorg en respect voorop blijven staan.
En… herziening
Een aandeelhoudersovereenkomst bekijk je regelmatig opnieuw. Omdat omstandigheden veranderen.
Waarom zouden we dat niet in onze relatie doen? Stel je voor dat je om de vijf jaar samen een avond inlast om je afspraken te herzien: wat brengen we nu in? Welke dromen zijn veranderd? Hoe willen we verder? Het is geen formaliteit, maar een ritueel van opnieuw kiezen voor elkaar.
Tot slot
Een relatieovereenkomst is geen teken van wantrouwen, maar van zorg. Het is een manier om liefde bewust vorm te geven, zodat er ruimte is voor zowel gevoel als helderheid – in het goede én in het moeilijke.
Wil jij ontdekken hoe zo’n overeenkomst eruit kan zien?
Ik deel graag een template dat je samen met je partner kan invullen. Stuur me een bericht en ik bezorg het je.
)